Osman DEMİR
Annemi hakka uğurladık
26 Temmuz Cuma günü sözün bittiği an dediğimiz bir günü yaşadım.
En zor yazım bu.Bir insanın annesinin vefatı üzerine yazması ne kadar zormuş.
Elbette insanın hayatında annenin yeri ayrıdır, bambaşkadır.Annenin yerini kelimelerin tarif etmeyeceğini insan annesini kaybedince, yolcu edince anlıyor.
Alemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz´in (sav) "cennet annelerin ayakları altındadır" hadis-i şerîfini şimdi daha iyi anlıyorum.
Annelerin yeri, cennettir.Cennet annedir.
Annemin sadece duası yoktu, iyi bir müslüman olmak, evlatlarını sırat-ı müstakim üzere yetiştirmek için her tür çileyi göze almak, hiçbir zorluğa katlanmaktan kaçınmamak ve bu uğurda asla yılmamak.
Şehadet ederim ki, annem, iyi bir müslümandı. Teslimiyeti şüphesizdi.
Hasta anında bile şükrediyordu Rabbine. Annem her şeyimdi benim.
Sabır timsali bir müslümandı.Dualarımızı aldı ve bu dünyadan göç etti.
Rabbim, Efendimiz'e (sav) komşu eyler, bizede dizinin dibinde bir yer nasip eder inşallah. Mekânı cennet, makamı âli olur inşallah.
Teşekkür
Annemin rahatsızlığında, yoğun bakım öncesinde ve yoğun bakımda tedavisiyle yakından ilgilenen tüm doktor ve hekimlerimize özen ve ilgilerinden ötürü çok teşekkür ediyorum.
Annemin vefatı çok üzdü bizi.Cenazeye katılan, taziyeye gelen dostlarımızın kardeşlikleri bir nebze olsun üzüntümüzü, acımızı hafifletti.
Son olarak gerek bizzat gelerek, gerek telefonla arayarak, gerekse sosyal medyada bu zor günümüzde bizi dualarıyla yalnız bırakmayan dostlarımıza, kardeşlerimize yürekten teşekkürlerimi iletiyorum.Allah razı olsun.
Bu yazı, yazdığım en zor yazı oldu. İnsanın annesini kaybetmesi kadar zor bir şey yokmuş bu dünyada.
Bu dünya geçici elbette, ölüm Allah'ın emri. Allah'ın emri karşısında takdire teslim olmaktan başka yapacak bir şeyimiz yok.
